að læra heima eða ekki læra heima

það eru 22 dagar þar til skólafélagar ætla að hittast og allir afar spenntir. menn keppast um að skrifa á blogg síðu apparatsins og rifja upp gamla brandara og þannig, ég hef skrifað oftast - ætli mér leiðist? nei - varla vekur það leiða að gantast við æskuvini sína .

um daginn var frétt á ruv um heimanám grunnskólabarna. einhver breti (held ég) vill hætta að leggja fyrir heimanám svo börnum finnist þau ekki ofhlaðin verkum þegar heim kemur og gefist þess vegna ekki upp og verði leið og þreytt og hætti að nenna í skólann og verði löt og vitlaus. eins var þessi hugmynd stutt með því að margir forráðamenn væru illa að sér í því tungumáli sem krakkinn ætti að venjast í skóla og gæti þess vegna ekki hjálpað til við heimanám. hér er einhver rótarvitleysa á ferð - hvenær á krakki að læra að læra heima? þegar forrðáðamenn fá tækifæri til að læra íslensku? eða þegar krakkinn fer í menntaskóla? eða þegar krakkinn leitar eftir því sjálfur að læra námstækni?  hverning á kennari að meta það hvort krakkinn kunni eitthvað eða sýni framför? verða þá fleiri próf til að taka status? þarf ekki að læra fyrir próf? á að læra fyrir próf í skólanum? hvernig á krakki að læra fyrir próf sem hefur aldrei tamið sér að leysa verkefni heima fyrir? hvaða fokk er þetta? það væri sko gaman að vita hvað kennurum finnst um svona gjörning. kannski koma kennarar á ríjúníon og geta sagt sína skoðun .